Foto: Gemeente Diemen
Afgelopen donderdag 19 mei tekende de laatste raadsvergadering van onze wethouder Lex Scholten. Sinds 2006 heeft Lex deze functie in Diemen vervuld en in deze periode heeft hij een grote bijdrage geleverd aan het nog mooier maken van ons dorp. Deze verdiensten werden niet onopgemerkt gelaten door de rest van het college, daarom ontving Lex de Zilveren Diemer Speld tijdens zijn laatste vergadering. Ook in de speech van burgemeester Erik Boog werden de vele bijdragen van Lex nog eens uitgelicht, waarna ook de rest van de raad warme woorden voor hem had. Hierna volgde een staande ovatie van alle aanwezigen.
De speech die onze fractievoorzitter Sofie Kuilman gaf lees je hieronder:
Politiek gezien verkeerde Diemen in zeer roerige tijden in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2006. De PvdA was op zoek naar een wethouderskandidaat die op afstand stond van de complexe politieke situatie uit de jaren daarvoor en benaderde iemand die jaren eerder al eens tevergeefs was benaderd.
Dit keer stond hij er wel voor open om wethouder te worden, maar, zei hij: “ik doe het vier jaar en dan ga ik weer wat anders doen”. Lex is een man van zijn woord, maar in dit geval ging het niet op. Vanavond nemen we afscheid van Lex als wethouder, na de zeer indrukwekkende periode van zestien jaar.
Je kan het je nu lastig voorstellen, maar in het college dat gevormd werd in 2006, was Lex de politieke underdog, naast de ervaren Ruud Grondel en Leo Worm die in verschillende gemeenten wethouder waren geweest en burgemeester Amy Koopmanschap die er ook al flink wat jaren in de politiek op had zitten.
Het politieke, daar moest Lex echt aan wennen in het begin. Hij wilde met zijn collega’s Diemen goed besturen, als team wilde hij zaken voor elkaar boksen. Maar soms botst het natuurlijk in het college, is er geen consensus of staken de stemmen. En in die tijd was de PvdA nog de grootste partij. Waarop Ruud of Leo dan zei: “nou Lex, jij bent van de grootste partij, kom maar met een voorstel, los het maar op.”
De kunst van met voorstellen komen en problemen oplossen heeft Lex zich snel genoeg eigen gemaakt. En hoewel ik natuurlijk nooit aan de collegetafel zat, vermoed ik zo maar dat ook toen de PvdA níet meer de grootste partij was, Lex deze rol als probleemoplosser nog steeds met verve op zich nam.
Sommige wethouders passen op de winkel, maar dat kan je over Lex absoluut niet zeggen. Door zijn inzet is Diemen blijvend veranderd en verbeterd. Ik kan moeilijk zestien jaar wethouderschap samenvatten in één speech, maar een paar dingen wil ik noemen, met het risico dat ik heel veel andere belangrijke dingen vergeet. De afgelopen zestien jaar heeft Lex zich continu ingezet voor wonen en woningbouw en voor een goede financiële huishouding van de gemeente. Dat laatste is een keiharde voorwaarde om zelfstandig te blijven, voor een kleine gemeente als Diemen.
Toen Lex wethouder werd, liep de ontwikkeling van woningen op De Sniep niet op rolletjes. Met doorzettingsvermogen, kennis en ervaring trok Lex de woningbouw op De Sniep uit het slop. Ondanks de financiële crisis, staat er nu een geweldige woonwijk. Met de Oost-West-As als prachtige entree van Diemen. Ik durf te zeggen dat dat zonder het lef van Lex niet voor elkaar was gekomen.
Een andere ontwikkeling die zeker genoemd moet worden, is die van Holland Park. Bij zijn aantreden als wethouder trof Lex een kantorenpark met heel veel leegstand. Er lag een actieplan om wat met dat gebied te doen, maar in zijn eerste week als wethouder heeft Lex dat in de prullenbak gedaan. Die kantoren konden veel beter gebruikt worden: namelijk om in te wonen. Wat volgde was de grootste kantorentransformatie van Nederland. En de rest is geschiedenis: Diemen is een geweldige studentencampus en woonwijk rijker.
Iedereen die Lex kent, weet dat hij er wel van houdt om een beetje te provoceren, maar tegelijkertijd heeft hij een klein hartje. Als wethouder Grondel van GroenLinks een gloedvol betoog hield over groen en het verbeteren van de natuur, verzuchtte Lex wel eens: “mensen boven konijnen”. Om vervolgens vol enthousiasme te vertellen over alle vogels in zijn tuin. En dat hij die dode boom toch maar liet staan, omdat dat zoveel insecten aantrok en goed was voor de vogels.
Dat provoceren kon Lex ook maken, omdat hij er voor zorgde dat de persoonlijke verhoudingen goed bleven. In de wandelgangen van de bestuursvleugel en bij het koffiezetapparaat was Lex een enorme kletskous. De hele wereld werd doorgenomen en er werd uitvoerig bijgepraat. En als dat provoceren in de raad gebeurde, werd er na afloop in De Omval een borrel op gedronken en kon iedereen weer door één deur.
In de fractie hebben we dat ook zo gevoeld. Ook daar werd de hele wereld besproken en was het fijn om met Lex over de lokale-, nationale- en wereldpolitiek in gesprek te gaan. Lex laat zijn gesprekspartners altijd in hun waarde en weet tegelijkertijd zijn eigen mening te staven met steekhoudende argumenten. Dat betekent niet dat je het altijd eens wordt, maar wel dat je een volgende keer weer opgewekt de gedachtewisseling aan gaat.
In de regio was wellicht niet iedereen even blij met Lex, zijn steekhoudende argumenten en zijn vasthoudendheid. Na een flinke discussie over geluidsschermen langs de snelweg – tot de minister aan toe – werd Lex eens opgebeld door een partijgenoot met de boodschap dat als hij carrière wilde maken in de politiek, dit niet de beste manier was. Lex werd er niet warm of koud van. Carrière maken als politicus was immers niet zijn insteek.
Hij wilde Diemen goed besturen en de belangen van de inwoners van Diemen borgen en vertegenwoordigen. Lex is eigenlijk een beetje een anti-politicus. Politici wordt wel eens verweten alleen maar carrière te willen maken, ijdel te zijn en om de hete brij heen te draaien. Op Lex is dat niet van toepassing. Lex is wars van opsmuk – ik vrees dat hij de speeches vanavond misschien ook niet het leukste moment uit zijn politieke loopbaan vindt – en om de hete brij heen draaien komt niet in zijn woordenboek voor.
De niet-aflatende inzet voor het dorp is wat Lex zijn wethouderschap het beste typeert. Zestien jaar lang, keihard werken voor Diemen en haar inwoners. Lex, we zijn jou als partij en als gemeente heel veel dank verschuldigd. Het was een eer en genoegen om de afgelopen jaren met jou te mogen samenwerken en het politieke vak van jou te mogen leren. Nu, na zestien jaar is het tijd om het vizier te verleggen en samen met Astrid met de camper er op uit te trekken. Dank je wel en het ga jullie goed!
